Առաջին օգնություն անգիտակից տուժածին
Երբ մենք տեսնում ենք անգիտակից վիճակում ընկած տուժած՝ առաջին հերթին արագ աչքի ենք անցկացնում շրջակայքը, որպեսզի տենսնեք, թե արդյոք չկա օրինակ՝ որևէ բաց հոսանք, օձ կամ նմանատիպ վտանգավոր բան: Երբ որ տեսնում ենք չկա, մոտենքւոմ ենք տուժածին: Նայում ենք տեսնենք, թե արդյոք տուժածը շնչում է, եթե դա դժվարանում ենք հասկանալ, ապա ստուգում ենք պարանոցի զարկերակը: Եթե զարկերակը կա՝ արյունը մղվում է, ապա զանգում ենք շտապ օգնություն, այնուհետև ծալում աջ ոտքը, աջ ձեռքը գցում ձախ ուսին և կողաշրջում տուժածին, որպեսզի ինչ-որ արտահոսել է նրա կոկորդ դուրս թափվի: Եթե մեր տուժածը չի շնչում և զարկերակը չկա, ապա երկու անգամ օդ ենք անցկացնում նրա շնչուղի և 1 րոպեյում 30 անգամ սրտի մերսում կատարում: Եթե տուժածը մինչև տաս տարեկան է, ապա սկզբում առաջին օգնություն ենք ցույց տաիս, իսկ հետո զանգում շտապ օգնություն, իսկ եթե տուժածը տաս տարեկանից բարձր է, ապա սկզբում զանգում ենք շտապ օգնություն, իսկ այնուհետև առաջին օգնություն ենք ցույց տալիս:
Լինում են երեք տեսակի արնահոսություններ
մազանոթային, երակային եւ զարկերակային։ Մազանոթային արնահոսությունը իրենից վտանգ չի ներկայացնում, քանի որ կորցվող արյան ծավալը փոքր է։ Երակային արնահոսությունը վտանգավոր է, այն պետք է դադարեցնել հետեւյալ կերպ` պետք է վնասված մասի վրա դնել բինտը 4 անգամ ծալելուց հետո, այնուհետեւ ամուր վիրակապել։
Комментариев нет:
Отправить комментарий